هنگامه دل

فعالیت داشتن در فضای مجازی و پاک ماندن در آن   ' تقوای دو چندان میخواهد. یادمان نرود گاهی با گناه به اندازه ی یک لایک فاصله داریم...     یادمان نرود فضای مجازی هم "محضر خداست "نکند که شرمنده باشیم،   امان از لحظه ی غفلت که فقط خدا شاهد است و بس...!   گاهی روی مانیتور بچسبانیم "ورود شیطان ممنوع "   مراقب دستی که کلیک میکند، چشمی که میبیند   و گوشی که میشنود باشیم...   و بدانیم و آگاه باشیم که خدا هم یک کاربر "همیشه آنلاین "است. هنگامه دل...

رزق ما روشندلان چون مه ز پهلوی خودستگر نمی در ساغر ما هست از جوی خودستدیده امیدش از خواب پریشان ایمن استهر که را بالین آسایش ز زانوی خودستعاشق از بار لباس عاریت آسوده استبید مجنون را کلاه و جامه از موی خودستبوی پیراهن نمی گیرند اهل دل به مفتغنچه این بوستان دلداده بوی خودستدر دیار خودپسندان نور بینش توتیاستدیو این خاک سیه دل واله روی خودستدر خیابان رعونت نیست رسم امتیازهر نهالی عاشق بالای دلجوی خودستهیچ فردی در پی اصلاح خوی خویش نیستهر که را دیدیم در آرایش روی خودستتنگ خلقی هر که را انداخت در دام بلامتصل در زیر تیغ از چین ابروی خودستبی زبانی می گشای هنگامه دل...

رزق ما روشندلان چون مه ز پهلوی خودست گر نمی در ساغر ما هست از جوی خودست دیده امیدش از خواب پریشان ایمن است هر که را بالین آسایش ز زانوی خودست عاشق از بار لباس عاریت آسوده است بید مجنون را کلاه و جامه از موی خودست بوی پیراهن نمی گیرند اهل دل به مفت غنچه این بوستان دلداده بوی خودست در دیار خودپسندان نور بینش توتیاست دیو این خاک سیه دل واله روی خودست در خیابان رعونت نیست رسم امتیاز هر نهالی عاشق بالای دلجوی خودست هیچ فردی در پی اصلاح خوی خویش نیست هر که را دیدیم در آرایش روی خودست تنگ خلقی هر که را انداخت در دام بلا متصل در زیر تیغ از چین ابروی خودست بی هنگامه دل...

هنگامه دل...

 

هنگامه دل...